Oryginalna plansza narysowana przez kultowego autora komiksów – Janusza Christę – do komiksu “Kajko i Kokosz. Złoty Puchar“.
Plansza składa się z dwóch pasków (nr 60 i 61) naklejonych na tekturkę i stanowiących stronę 31 albumowej wersji wydania komiksu.
To pierwszy komiks Janusza Christy o wojach Kajku i Kokoszu. Pierwotnie komiks wydawany był w dzienniku “Wieczór Wybrzeża” (1972-1973) jako “Złote prosię”, a potem w łódzkim “Expressie Ilustrowanym” (1973-1974) pt. “Złoto Mirmiła”. Potem jeszcze wydanie gazetowa w ramach tygodnika “Angora” (1999).
Pierwsze wydanie albumowe nakładem Krajowej Agencji Wydawniczej (KAW) 1985; drugie w 1988 roku; kolejne w ramach wydawnictwa Egmont (2004 i 2011). Ostatnie wydania z Egmontu posiadały już plansze wersje kolorowe – autorem koloru był Tomasz Piorunowski.
***
O komiksie: Za poradą zdrajcy szambelana książę Mirmił wygnał ciotkę Kokosza, Zielachę (czarownicę). Tymczasem w grodzie Mirmiła pojawia się kompania rycerzy spod znaku Czarnego Trójkąta, którzy obiecali księciu wybudować prawdziwy zamek. Czarne Trójkąty z pomocą szambelana kradną Złote Prosię – ulubiony puchar Mirmiła. Książę popada w depresję, gdyż tylko z niego miód mu smakuje. Kajko i Kokosz dowiadują się od ciotki Zielachy o całym spisku szambelana i Wielkiego Kompana. Odzyskują puchar, ale powtórnie go tracą. Dochodzi do bitwy pod chatą Zielachy. Szambelan i Czarne Trójkąty wypowiadają otwartą wojnę Mirmiłowi. Traci on swój gród, ale – dzięki podstępowi ciotki Zielachy – przejmuje nowo wybudowany zamek. Mirmił, Kajko, Kokosz i jego ciotka wyruszają ze skargą do króla. Komiks kończy się “Sądem Bożym” – pojedynkiem Mirmiła i Wielkiego Kompana. Dzięki kolejnemu fortelowi Mirmił wygrywa. Po powrocie do zamku – odnajduje, w stercie falsyfikatów, swoje Złote Prosię.
