Sztuka erotyczna ma długą tradycję. Wystarczy spojrzeć na klasyczne dzieła by stwierdzić, że tematyce duchowych i cielesnych wzlotów poświęcono lwią część dorobku kultury. Doczekała się też wielu klasycznych kolekcji, nie wiedzieć czemu jednak nie słyszałem o kolekcji sztuki erotycznego komiksu, a ta ma bez mała grono wybitnych przedstawicieli gatunku – zarówno po stronie klasycznych artystów, flirtujących z komiksem erotycznym, jak chociażby Pablo Picasso (polecam uwadze studium Couple, zarówno z 1964 roku, jak i późniejszą wersję z 1967), ilustratorów prasowych, z założycielem słynnego Playboya – Hugh Hefnerem – na czele, czy w końcu wielu wybitnych przedstawicieli komiksu współczesnego jak: Milo Manara, Paolo Sierpieri, Magnus (właściwie Roberto Raviola), Robert Crumb.
Komiks erotyczny jest tak bogaty, że zawiera w sobie wiele kolorów i odcieni seksualności – zarówno tej spod znaku namiętnego Erosa, jak i gotyckiego, przesiąkniętego paraliżującym bólem; zabawnego, na granicy satyry, głównie w ramach prasowych pasków komiksowych drukowanych w „Hustlerze” czy „Penthouse” oraz przesiąkniętego aurą fantastyki wykreowanej przez takie magazyny jak „Heavy Metal„.
W końcu komiks erotyczny to także źródło wielu klasycznych bohaterek, jak: rudowłosa Little Annie Fanny, bohaterka seksistowskiej serii Pussycat, czarnowłosa piękność Wanda von Kreesus z „Oh, Wicked Wanda!„, wzorowana na symbolu seksu Bettie Page bohaterka komiksów Irvinga Klawa, tajemnicza Satana rysowana przez Erica Stantona, wyjątkowo oniryczna Valentina znana z kadrów Guido Crepaxa, uwielbiająca krępowanie sznurami i bycie krępowaną Matilda (Franco Saudelli), miłośniczka dominacji oraz BDSM Anna Lynch (Cristina Fabris), uwielbiająca gotycką dominację biseksualna Lady Domina (Giovanni Romanini), królowa fetyszyzmu i wysokich obcasów Magenta (Nik Guerra), Dementia (Tom Sutton), klasyczne bohaterki zamieszkujące światy rodem z science fiction: Barbarella (Jean-Claude Forest), Druuna (Paolo Serpieri), E.V.A. (Marco Turini) oraz przedstawicielki polskiego komiksu z serii „Kicia robi dym” Ryszarda Dąbrowskiego, komiksów z serii „Paula” Tomasza Piorunowskiego, z ilustracji Katarzyny Babis, i wiele innych, w tym czasem zupełnie anonimowych, tworzonych na potrzeby klasycznych włoskich fumetti wydawanych w wydawnictwach Cimiteria bądź Elvifrance. Czasem też bohaterek klasycznego komiksu o mocno erotycznym wyglądzie i aparycji, jak chociażby Vampirella, Lady Death czy Witchblade.
Erotyka to nie tylko źródło przyjemności, nawet jeśli czerpanej z odczuwania bólu, ale także zmaganie się ze swoją seksualną tożsamością, problem gender, dewiacji, alienacji i psychicznej pustki, a także odrzucenia. To źródło zarówno pozytywnych, jak i negatywnych emocji, o czym przekonywał nie tylko Freud. Obraz tego znajdziemy m.in. w komiksach: „Czaki” (rys. Dominik Szcześniak i Mateusz Skutnik), „Szminka” (scen. Jerzy Szyłak, rys. Joanna Karpowicz), „Szelki” (scen. Jerzy Szyłak, rys. Wojciech Stefaniec).
Jeszcze inną – osobną – podkategorią erotycznego komiksu stanowią japońskie komiksy hentai.
Jak widać, w przypadku chęci budowy kolekcji sztuki komiksu skupionej wokół erotyki jest w czym wybierać, a zbiór ten zawsze można uzupełnić o prace hiperrealistycznego malarstwa fantastycznego reprezentowanego chociażby przez Borisa Vallejo, Luisa Royo czy Wojciecha Siudmaka.
Ojciec Rene, twórca m.in. postaci Hujboy, nawiązujący stylistycznie do kreski Mike’a Mignoli, związany w swoim czasie z grupą i wydawnictwem Bazgrolle. Kup rysunki Ojca Rene »
Paolo Serpieri – sprzedawany m.in. przez Christie’s i Artcurial – w pracach z klasyczną postacią Druuna, która doczekała się także własnej gry komputerowej.
Robert Crumb, którego prace są szalenie popularne także przez koneserów sztuki klasycznej (spora część jego ilustracji znajduje się m.in. w kolekcji sztuki Leonardo DiCaprio).
Ron Embleton i jego „Oh, Wicked Wanda„, drukowana m.in. w magazynie „Penthouse„.
Steven Clay Wilson, w rysunkach z undergroundowych komiksów.
I [prawie] na koniec: David Mack w planszy do „Grendel: Black, White and Red” (kup tą wyjątkową pracę ») oraz Jan Bucquoy w akwareli do komiksu o seksualnym życiu najbardziej popularnego bohatera komiksu frankofońskiego, czyli Tintin – „Tintin. Le Mariage” (kup tą akwarelę »).
A już zupełnie na koniec – prace autorstwa Joanny Karpowicz oraz Wojciecha Stefańca, zaproszonych do międzynarodowego projektu, który jest hołdem wobec twórczości Guido Crepaxa, pt. „Valentina Rosselli di Guido Crepax„. Projekt prowadzony przez redaktora i kuratora Manuela Espirito Santo zgromadził m.in. takie międzynarodowe sławy jak: Bill Sienkiewicz, Dave Mack, George Pratt, Bill Koeb, Tony Sandoval, Glen Farby i wielu innych, wybitnych artystów.
Językoznawcy wciąż się spierają o to, czy w języku polskim forma „na odwrociu” używana przez kuratorów, historyków sztuki a zwłaszcza konserwatorów w ogóle jest poprawna. A nawet większość z nich uważa, że nie jest. Jednak to magiczne, nie oglądane przez widzów ‚odwrocie’ – rewers wiszących na ścianach prac – niejednokrotnie skrywa przed postronnymi swoje nieme …
I kolejny wpis z cyklu inspiracji na własną kolekcję oryginalnych prac komiksowych. Tym razem motyw klasyczny – czyli portret (fr. portrait; łac. protrahere – wydobyć na światło dzienne). Portretów – czy raczej rodzai portretu – jest co niemiara i nie zamierzam się tutaj nimi zajmować. Jednak dla tego wpisu istotne jest rozróżnienie na upozowanie głowy oraz …
„Pasja kolekcjonerska jest trudna do poskromienia. Nie ogranicza się tylko do przedmiotów. Obejmuje także wrażenia, spotkania, uśmiechy, zachwyty, niezapomniane chwile…” – p. Kamil E. Klonowski Długo polowałem na tą książeczkę, ale w końcu się udało. Książeczkę, bo jej lektura to raptem kilka krótszych godzin. „Subiektywny przewodnik po kolekcjach” (wydany jako pozycja dwujęzyczna, stąd …
Od dłuższego czasu chodzi mi po głowie, że w świetle faktu, iż obecne czasy pod względem komunikacji i kultury bazują głównie na mediach wizualnych, gdzie mówi się, że jest to czas kultury obrazkowej, to aż dziw, że nikt nie poświęciłem temu należytej uwagi by stwierdzić, że pod względem edukacji wciąż tkwimy w epoce literackiej. Te …
Kolekcja sztuki komiksu erotycznego
Sztuka erotyczna ma długą tradycję. Wystarczy spojrzeć na klasyczne dzieła by stwierdzić, że tematyce duchowych i cielesnych wzlotów poświęcono lwią część dorobku kultury. Doczekała się też wielu klasycznych kolekcji, nie wiedzieć czemu jednak nie słyszałem o kolekcji sztuki erotycznego komiksu, a ta ma bez mała grono wybitnych przedstawicieli gatunku – zarówno po stronie klasycznych artystów, flirtujących z komiksem erotycznym, jak chociażby Pablo Picasso (polecam uwadze studium Couple, zarówno z 1964 roku, jak i późniejszą wersję z 1967), ilustratorów prasowych, z założycielem słynnego Playboya – Hugh Hefnerem – na czele, czy w końcu wielu wybitnych przedstawicieli komiksu współczesnego jak: Milo Manara, Paolo Sierpieri, Magnus (właściwie Roberto Raviola), Robert Crumb.
Komiks erotyczny jest tak bogaty, że zawiera w sobie wiele kolorów i odcieni seksualności – zarówno tej spod znaku namiętnego Erosa, jak i gotyckiego, przesiąkniętego paraliżującym bólem; zabawnego, na granicy satyry, głównie w ramach prasowych pasków komiksowych drukowanych w „Hustlerze” czy „Penthouse” oraz przesiąkniętego aurą fantastyki wykreowanej przez takie magazyny jak „Heavy Metal„.
W końcu komiks erotyczny to także źródło wielu klasycznych bohaterek, jak: rudowłosa Little Annie Fanny, bohaterka seksistowskiej serii Pussycat, czarnowłosa piękność Wanda von Kreesus z „Oh, Wicked Wanda!„, wzorowana na symbolu seksu Bettie Page bohaterka komiksów Irvinga Klawa, tajemnicza Satana rysowana przez Erica Stantona, wyjątkowo oniryczna Valentina znana z kadrów Guido Crepaxa, uwielbiająca krępowanie sznurami i bycie krępowaną Matilda (Franco Saudelli), miłośniczka dominacji oraz BDSM Anna Lynch (Cristina Fabris), uwielbiająca gotycką dominację biseksualna Lady Domina (Giovanni Romanini), królowa fetyszyzmu i wysokich obcasów Magenta (Nik Guerra), Dementia (Tom Sutton), klasyczne bohaterki zamieszkujące światy rodem z science fiction: Barbarella (Jean-Claude Forest), Druuna (Paolo Serpieri), E.V.A. (Marco Turini) oraz przedstawicielki polskiego komiksu z serii „Kicia robi dym” Ryszarda Dąbrowskiego, komiksów z serii „Paula” Tomasza Piorunowskiego, z ilustracji Katarzyny Babis, i wiele innych, w tym czasem zupełnie anonimowych, tworzonych na potrzeby klasycznych włoskich fumetti wydawanych w wydawnictwach Cimiteria bądź Elvifrance. Czasem też bohaterek klasycznego komiksu o mocno erotycznym wyglądzie i aparycji, jak chociażby Vampirella, Lady Death czy Witchblade.
Erotyka to nie tylko źródło przyjemności, nawet jeśli czerpanej z odczuwania bólu, ale także zmaganie się ze swoją seksualną tożsamością, problem gender, dewiacji, alienacji i psychicznej pustki, a także odrzucenia. To źródło zarówno pozytywnych, jak i negatywnych emocji, o czym przekonywał nie tylko Freud. Obraz tego znajdziemy m.in. w komiksach: „Czaki” (rys. Dominik Szcześniak i Mateusz Skutnik), „Szminka” (scen. Jerzy Szyłak, rys. Joanna Karpowicz), „Szelki” (scen. Jerzy Szyłak, rys. Wojciech Stefaniec).
Jeszcze inną – osobną – podkategorią erotycznego komiksu stanowią japońskie komiksy hentai.
Jak widać, w przypadku chęci budowy kolekcji sztuki komiksu skupionej wokół erotyki jest w czym wybierać, a zbiór ten zawsze można uzupełnić o prace hiperrealistycznego malarstwa fantastycznego reprezentowanego chociażby przez Borisa Vallejo, Luisa Royo czy Wojciecha Siudmaka.
Poniżej przykłady wybranych prac.
***
Aleksandra Spanowicz, pastele do komiksu „Femina„. Kup w galerii artkomiks.pl »
Alfonso Azpiri, prace do komiksu wydawanego w hiszpańskiej edycji „Penthouse Comix„.
Bill Ward, rysunki do komiksów z serii „Pussycat„.
Cristina Fabris, autorka głośnej wystawy „Fetish” w rysunku do „Anna Lynch„. Kup rysunki Cristiny Fabris z komiksu Anna Lynch »
Denis Syre, we fragmencie oryginalnej planszy komiksowej.
Eric Stanton, czyli absolutny klasyk ilustracji BDSM. Tutaj w rysunkach do komiksu z serii „Satana„.
Erich von Götha, prace do „Crimes et délits„.
George Levis, plansze do „Ecole des Biches„.
Giovanna Casotto, oryginalne rysunki do jednego z licznych komiksów erotycznych autorki.
Giovanni Romanini, plansze do komiksu z serii „Lady Domina„. Kup rysunki autorstwa Giovanniego Romaniniego z Lady Domina »
Guido Crepax w rysunkach ze słynną Valentine, znany z komiksowej adaptacji prozy Markiza de Sade.
Irving Klaw, w klasycznych rysunkach drukowanych na łamach „Bizzarre„, m.in. z modelką Betty Page.
Joanna Karpowicz, w malarskich pracach do komiksu „Szminka„. Kup akryle Joanny Karpowicz »
John Willie (właściwie: John Aleksander Scott Coutts) w pracach do komiksu prasowego z serii „Sweet Gwendoline„, drukowanego m.in. w magazynie „Wink„.
Kaja Saudek, czyli czeski klasyk komiksu znany ze swojego upodobania do pięknych i seksownych kobiet w komiksie.
Katarzyna Babis, ilustracje. Inne rysunki Katarzyny Babis »
Marco Turini, w oryginalnych planszach z postacią ze swojego komiksu „E.V.A.„. Kup poniższe rysunki Marco Turini »
Magnus (właściwie: Roberto Raviola), oryginalne plansze do komiksu „Necron„.
Michael Berry, czyli erotyka w satyrze magazynu „Playboy„.
Michael Manning, rysunki z jego serii graphical novels pt. „In A Metal Web„.
Milo Manara, klasyk włoskiego komiksu w przykładzie z pasku komiksowego. Jego prace obecnie sprzedawane są w okolicach 4-12 tys. Euro od planszy.
Nik Guerra, którego prace na stałe zagościły na aukcjach włoskich domów aukcyjnych, w rysunkach do jego komiksów z serii „Magenta„. Kup rysunki z postacią Magenta autorstwa Nika Guerry »
Ojciec Rene, twórca m.in. postaci Hujboy, nawiązujący stylistycznie do kreski Mike’a Mignoli, związany w swoim czasie z grupą i wydawnictwem Bazgrolle. Kup rysunki Ojca Rene »
Paolo Serpieri – sprzedawany m.in. przez Christie’s i Artcurial – w pracach z klasyczną postacią Druuna, która doczekała się także własnej gry komputerowej.
Robert Crumb, którego prace są szalenie popularne także przez koneserów sztuki klasycznej (spora część jego ilustracji znajduje się m.in. w kolekcji sztuki Leonardo DiCaprio).
Ron Embleton i jego „Oh, Wicked Wanda„, drukowana m.in. w magazynie „Penthouse„.
Steven Clay Wilson, w rysunkach z undergroundowych komiksów.
Wojciech Stefaniec, w malarskich pracach do komiksu z tzw. Trylogii Sz, pt. „Szelki„. Kup oryginalne prace autorstwa Wojciecha Stefańca »
I [prawie] na koniec: David Mack w planszy do „Grendel: Black, White and Red” (kup tą wyjątkową pracę ») oraz Jan Bucquoy w akwareli do komiksu o seksualnym życiu najbardziej popularnego bohatera komiksu frankofońskiego, czyli Tintin – „Tintin. Le Mariage” (kup tą akwarelę »).
A już zupełnie na koniec – prace autorstwa Joanny Karpowicz oraz Wojciecha Stefańca, zaproszonych do międzynarodowego projektu, który jest hołdem wobec twórczości Guido Crepaxa, pt. „Valentina Rosselli di Guido Crepax„. Projekt prowadzony przez redaktora i kuratora Manuela Espirito Santo zgromadził m.in. takie międzynarodowe sławy jak: Bill Sienkiewicz, Dave Mack, George Pratt, Bill Koeb, Tony Sandoval, Glen Farby i wielu innych, wybitnych artystów.
5 odpowiedzi do “Kolekcja sztuki komiksu erotycznego”
jandraws
Manara i Serpieri to mistrzostwo świata. Szczególnie ten drugi, anatomia postaci w 1 palcu. Fantastyczne sa jego artbooki ze szkicami postaci.
Powiązane Wpisy
Znalezione na odwrociu
Językoznawcy wciąż się spierają o to, czy w języku polskim forma „na odwrociu” używana przez kuratorów, historyków sztuki a zwłaszcza konserwatorów w ogóle jest poprawna. A nawet większość z nich uważa, że nie jest. Jednak to magiczne, nie oglądane przez widzów ‚odwrocie’ – rewers wiszących na ścianach prac – niejednokrotnie skrywa przed postronnymi swoje nieme …
Kolekcja sztuki komiksu „Face-to-face” (portret)
I kolejny wpis z cyklu inspiracji na własną kolekcję oryginalnych prac komiksowych. Tym razem motyw klasyczny – czyli portret (fr. portrait; łac. protrahere – wydobyć na światło dzienne). Portretów – czy raczej rodzai portretu – jest co niemiara i nie zamierzam się tutaj nimi zajmować. Jednak dla tego wpisu istotne jest rozróżnienie na upozowanie głowy oraz …
Subiektywny przewodnik po kolekcjach / A subjective Guide to Collections
„Pasja kolekcjonerska jest trudna do poskromienia. Nie ogranicza się tylko do przedmiotów. Obejmuje także wrażenia, spotkania, uśmiechy, zachwyty, niezapomniane chwile…” – p. Kamil E. Klonowski Długo polowałem na tą książeczkę, ale w końcu się udało. Książeczkę, bo jej lektura to raptem kilka krótszych godzin. „Subiektywny przewodnik po kolekcjach” (wydany jako pozycja dwujęzyczna, stąd …
Ku erudycji wizualnej
Od dłuższego czasu chodzi mi po głowie, że w świetle faktu, iż obecne czasy pod względem komunikacji i kultury bazują głównie na mediach wizualnych, gdzie mówi się, że jest to czas kultury obrazkowej, to aż dziw, że nikt nie poświęciłem temu należytej uwagi by stwierdzić, że pod względem edukacji wciąż tkwimy w epoce literackiej. Te …