Komiks jako sztuka znajduje się gdzieś pomiędzy literaturą a sztukami wizualnymi (malarstwem, rysunkiem, czasem fotografią).
Jak zauważył autor bloga CromwellStone, gdyby chcieć zbudować definicję komiksu należałoby się powołać na dwie jego główne cechy:
1) przekazywanie ogólnie pojętej treści (fabuły) za pomocą obrazów (rysunków), oraz
2) sekwencyjność rozumiana jako występowanie następstwa (kolejności) pomiędzy obrazami.
Jak dalej pisze autor: „Pierwszy z powyższych elementów odróżnia komiks od literatury. W komiksie bowiem przekaz dokonywany jest poprzez obraz przedstawiony czytelnikowi bezpośrednio podczas gdy w przypadku szeroko pojętej literatury fabuła przedstawiana jest za pomocą liter, słów i zdań powiązanych między sobą.” (…)
„Drugi z powyższych elementów odróżnia komiks od malarstwa, grafiki czy innych sztuk plastycznych a także np od fotografii. Nie będzie komiksem zbiór ilustracji jeśli nie są one przeznaczone do odbioru w określonej kolejności.”
Ta ‚graniczność’ w ulokowaniu komiksu powoduje czasem wiele trudności w mówieniu (i pisaniu) o komiksie i sztuce komiksu. Tym bardziej, gdy weźmie się pod uwagę, że ta forma sztuki wykształciła swoje techniki wytwarzania i swój język.
Poniżej garść przydatnych terminów.
***
Blaudruk – przedruk w kolorze niebieskim rysunku stworzonego ołówkiem. Blaudruki oddawane są do kolorystów w celu naniesienia na nich koloru, w ten sposób oryginał rysunku zostaje w stanie nietkniętym, a koloryści pracują na jego kopiach.
Blue-line bądź non-photo blue – szczególny odcień niebieskiego, który nie jest wykrywany przez skanery. Pozwala to redaktorom składu pisać notatki na potrzeby druku, które nie będą wyświetlane w ostatecznej formie. Artyści i ilustratorzy wykorzystują tę zależność w czasie pracy nad rysunkiem, na przykład wykonując szkice niebieską kredką bądź drukując prace wykonane ołówkiem – na potrzeby późniejszego procesu nakładania tuszu – a wcześniej zeskanowane, właśnie w kolorze niebieskim.
Nowoczesne skanery co prawda wykrywają już światło niebieskie, jednak takie linie przeniesione do skali szarości i przy zwiększeniu kontrastu oraz poziomu jasności grafiki, całkowicie znikają.
Czasem niebieski zastępowany jest kolorem czerwonym, ale wykorzystywana jest przy tym ta sama idea.
Cover – okładka komiksu, zazwyczaj najdrożej wyceniana i najbardziej poszukiwania wśród kolekcjonerów.
Inking – proces nanoszenia na rysunek tuszu.
Kolorysta – osoba odpowiedzialna za naniesienie koloru na plansze.
Penciled – proces powstawania rysunku, najczęściej ołówkiem, czasem też niebieską kredką.
Sketch – szkic, wstępny rysunek ołówkiem.
Splash – kadr pełnostronicowy. Jego odmianą jest double splash, czyli rysunek zajmujący przestrzeń dwóch plansz oraz title splash, czyli splash tytułowy, zazwyczaj pierwsza strona w komiksie.
Strip – pasek komiksowy.
Warto przeczytać: How To Buy A Piece Of Comic Art (źródło).
Sztuka komiksu – podstawowe terminy
Komiks jako sztuka znajduje się gdzieś pomiędzy literaturą a sztukami wizualnymi (malarstwem, rysunkiem, czasem fotografią).
Jak zauważył autor bloga CromwellStone, gdyby chcieć zbudować definicję komiksu należałoby się powołać na dwie jego główne cechy:
1) przekazywanie ogólnie pojętej treści (fabuły) za pomocą obrazów (rysunków), oraz
2) sekwencyjność rozumiana jako występowanie następstwa (kolejności) pomiędzy obrazami.
Jak dalej pisze autor: „Pierwszy z powyższych elementów odróżnia komiks od literatury. W komiksie bowiem przekaz dokonywany jest poprzez obraz przedstawiony czytelnikowi bezpośrednio podczas gdy w przypadku szeroko pojętej literatury fabuła przedstawiana jest za pomocą liter, słów i zdań powiązanych między sobą.” (…)
„Drugi z powyższych elementów odróżnia komiks od malarstwa, grafiki czy innych sztuk plastycznych a także np od fotografii. Nie będzie komiksem zbiór ilustracji jeśli nie są one przeznaczone do odbioru w określonej kolejności.”
Ta ‚graniczność’ w ulokowaniu komiksu powoduje czasem wiele trudności w mówieniu (i pisaniu) o komiksie i sztuce komiksu. Tym bardziej, gdy weźmie się pod uwagę, że ta forma sztuki wykształciła swoje techniki wytwarzania i swój język.
Poniżej garść przydatnych terminów.
***
Blaudruk – przedruk w kolorze niebieskim rysunku stworzonego ołówkiem. Blaudruki oddawane są do kolorystów w celu naniesienia na nich koloru, w ten sposób oryginał rysunku zostaje w stanie nietkniętym, a koloryści pracują na jego kopiach.
Blue-line bądź non-photo blue – szczególny odcień niebieskiego, który nie jest wykrywany przez skanery. Pozwala to redaktorom składu pisać notatki na potrzeby druku, które nie będą wyświetlane w ostatecznej formie. Artyści i ilustratorzy wykorzystują tę zależność w czasie pracy nad rysunkiem, na przykład wykonując szkice niebieską kredką bądź drukując prace wykonane ołówkiem – na potrzeby późniejszego procesu nakładania tuszu – a wcześniej zeskanowane, właśnie w kolorze niebieskim.
Nowoczesne skanery co prawda wykrywają już światło niebieskie, jednak takie linie przeniesione do skali szarości i przy zwiększeniu kontrastu oraz poziomu jasności grafiki, całkowicie znikają.
Czasem niebieski zastępowany jest kolorem czerwonym, ale wykorzystywana jest przy tym ta sama idea.
Cover – okładka komiksu, zazwyczaj najdrożej wyceniana i najbardziej poszukiwania wśród kolekcjonerów.
Inking – proces nanoszenia na rysunek tuszu.
Kolorysta – osoba odpowiedzialna za naniesienie koloru na plansze.
Penciled – proces powstawania rysunku, najczęściej ołówkiem, czasem też niebieską kredką.
Sketch – szkic, wstępny rysunek ołówkiem.
Splash – kadr pełnostronicowy. Jego odmianą jest double splash, czyli rysunek zajmujący przestrzeń dwóch plansz oraz title splash, czyli splash tytułowy, zazwyczaj pierwsza strona w komiksie.
Strip – pasek komiksowy.
Warto przeczytać: How To Buy A Piece Of Comic Art (źródło).